Korzenie.

Witajcie kochani! 
Mam nadzieje, że wszystko u Was dobrze i bez większych komplikacji odnajdujecie się w tym zimowym miesiącu. 
Dni lecą jak szalone i zanim się zorientowałam, nastał już koniec tygodnia. 
Siedząc w fotelu w towarzystwie błogiej ciszy, którą ostatnio uwielbiam, pomyślałam o naszej babci. 
Wspominałam Wam ostatnio, że mieliśmy gości, i właśnie jednym z nich była babcia. To był nasz, honorowy i najbardziej wyczekiwany gość. Cuuudowna kobieta. Pełna radości i optymizmu. 
Pomimo swego sędziwego wieku, zarażała nas dobrym humorem i uśmiechem, który nie znikał z jej twarzy. Nigdy nie miała lekkiego życia, ale też nigdy się nie skarżyła, dlatego jej optymizm zostanie w mojej pamięci na bardzo długo. Delikatna a zarazem bardzo silna kobieta. 
Zachęcam każdego, aby znalazł czas dla starszych członków swojej rodziny.
To oni są korzeniami drzewa genealogicznego, w którym i my się znajdujemy a historie, które nam opowiadają, są niepowtarzalne i prawdziwe.
Pomimo, że pochodzą z czasów bez internetu, pralki automatycznej czy bieżącej wody w domu, możemy się od nich wiele nauczyć. Przede wszystkim pokory, miłości, szacunku wobec innych, dbania o rzeczy materialne i oszczędności. A także cierpliwości i spokoju ducha.
Gdy patrzyłam na jej spracowane dłonie, nie widziałam starości i zmarszczek. Oczami wyobraźni widziałam jak pierze pieluchy w rzece przy domu. Zniszczona twarz, to nie jest efekt złej diety czy nieudanej ingerencji chirurga plastycznego. To efekt nieprzespanych nocy, zmęczenia i kłopotów z jakimi się borykała. Całe ciało to obraz wielu wydarzeń, jakie miały miejsce w jej życiu. I dzięki temu jest PIĘKNA, prawdziwa i bogata w doświadczenia. 
A gdybyście zobaczyli jej szczery, ogromny uśmiech oraz błyszczące ze wzruszenia oczy, wasze serce biłoby dwa razy szybciej. Wiem, że  jest szczęśliwa i czuje się doceniana. Nie jest zachłanna i cieszy się, każdą chwilą jaką dostaje od życia. 
Taki optymizm, powinien i nam się udzielać, ponieważ często zapominamy o tym, jak małe rzeczy potrafią cieszyć. 
Nie zauważamy pięknych chwil w jakich bierzemy udział. Miewamy zastrzeżenia, skupiamy się na drobnostkach i niedociągnięciach, zamiast zwyczajnie cieszyć się życiem. 
Wiem też, że warto po prostu słuchać. Historie opowiadane czasem kilkakrotnie, bywają nudne ale są takie prawdziwe. Potrafią bawić i wzruszać do łez. Zmuszają nas do refleksji. Możemy porównywać minione lata z obecnymi. 
Oj tak! To wszystko, to cudowne dary jakie możemy czerpać z rozmów z naszymi babciami, dziadkami czy ciociami. A ich szczera radości i wdzięczność za spędzony wspólnie czas jest ogromna i prawdziwa. 
Dla mnie czas spędzony z babcia, był naprawdę cudowny. Cała rodzina była szczęśliwa i nafaszerowana pozytywnym myśleniem, optymizmem i dobrym humorem. Z naszej strony, możemy życzyć sobie aby była z nami jak najdłużej w zdrowiu i radości jaką się z nami dzieli. 

Dziś rocznica śmierci mojej drugiej babci, tej biologicznej i wiem, że tylko wspomnienia mogą mi ją przypominać. Dlatego szanujmy naszych starszych członków rodziny. Są jak żywa skarbnica wiedzy. Poświęcajmy im jak najwiecej czasu pamiętając, że to co mamy dziś, jutro może być niemożliwą do odzyskania przeszłością. 
  
Pozdrawiam i do następnego... 

Komentarze

  1. Zima jest straszna, marznę strasznie. :-( Od kilku lat mam z tym wielki problem, a dokładnie od czasu jak spadło mi bardzo dużo kilogramów...
    Ja już też nie mam babci :-( Z jedną byłam bardzo związana, z drugą mniej, ale chciałabym aby były przy mnie obie.
    Rozumiem Twój smutek i przytulam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zazdroszcze spadku wagi ale zimna nie Co do babci to ciesze się ze mam ta która goscilismy ostatnio Dzis smutny dzień bo wpominam ta swoja druga babcie i w takich chwilach jest mi smutno ze najbliżsi odchodzą Pozdrawiam cie bardzo cieplo i zycze spokojnego wieczoru!

      Usuń
  2. mam jedną babcię, jednej w ogóle nie poznałam i okropnie tego żałuję. Ale ta moja babcia to okropnie mi imponuje, czego ona w życiu nie przeszła! A energii ma za pół miasta;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hej kochana To podobnie jak i nasza Ciezkie zycie miała a teraz czerpie zycie garściami Jest dla mnie wielka inspiracja Nie poddaje się pomimo chorob i cieszy każdym dniem SCISKAM!

      Usuń
  3. Ja też już nie mam ani babci, ani dziadka. Znałam tylko jedną babcię bo jak się urodziłam druga już nie żyła i dziadkowie też, ale ta jedna żyje w moim sercu do dzisiaj, chociaż umarła jak byłam dzieckiem. Mam nadzieję, że Twój dzisiejszy post ludzie wezmą sobie do serca i Ci co jeszcze babcie mają docenią ich serce i doświadczenie bo starsi ludzie mogą nas wiele nauczyć. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje Tobie za takie prawdziwe i piękne słowa Pozostaje mi zyczyc Tobie dużo radości i milosci Mam nadzieje ze Twój weekend będzie udany Sciskam!

      Usuń
  4. Czas spędzony z dziadkami to wspaniałe chwile...

    xxBasia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz racje Basiu! Mam nadzieje ze kazdy je docenia! Pozdrawiam ciepło ❤️

      Usuń
  5. Ja moich babć nie znałam jedna zmarła przed moim urodzeniem a druga zmarła jak miałam kilka lat coś pamiętam jak przez mgłę ale przypomnieć sobie nie mogę

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak czasem bywa Ale generalnie chodzi mi o starszych czlonkow naszego rodu i należyty im szacunek Pozdrawiam cie bardzo serdecznie!

      Usuń
  6. Przepiękny temat i wzruszający post. Na Twe ręce składam ogromne gratulacje dla twoich rodziców, członków rodziny, że jesteś tak mądrą, dobrą i wrażliwą osobą :))) W dzisiejszych czasach to skarb, niedoceniany, lekceważony ale to skarb. :) Z serca gratuluję :)
    Dziękuję Ci za odwiedziny i za to, że mogłam tutaj do Ciebie zajrzeć i poznać twój blog a filiżanka na pierwszej stronie skradła moje serce :)
    Z przyjemnością wliczę twój blog w poczet ulubionych :)
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bardzo dziekuje za cudowne słowa plynace od ciebie Nie spodziewałam się ze mogę zostać az tak pozytywnie odebrana Bardzo goraco pozdrawiam

      Usuń
  7. To prawda, szanujmy i poświęcajmy im jak najwięcej czasu, bo on jest bezcenny. Ja nie mam Dziadków już dawno. Ostatnia Babcia zmarła 15 lat temu. Tęsknię, ale chwile, które z nimi spędziłam zostaną ze mną na zawsze <3

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dlatego warto pielegnowac wspomnienia a przede wszystkim dbac o to abyśmy gromadzili ich jak najwięcej Pozdrawiam Cie bardzo goraco!

      Usuń
  8. Oj to prawda, nie ma nic wspanialszego niż przebywanie w gronie rodziny. Trzeba naprawdę doceniać ten czas. Ja miałam to szczęście, że dzieciństwo spędziłam nie tylko wśród babci i dziadka, ale również dwóch prababci! Naprawdę wspaniałe osoby :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ojej to musiało być ciekawe Ja nie znam pradziadkow ale jak pomysle o ich opowieściach to czuje mega fascynacje Szkoda tylko ze nigdy się nie poznaliśmy i mogę tylko sobie wyobrazac jakby to było Pozdrawiam cieplo!

      Usuń
  9. piękna i wzruszająca refleksja. Moje obie babcie mieszkają daleko, więc tym bardziej brakuje mi kontaktu z nimi...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje za ten sliczny komentarz Pielegnujmy nasze relacje z bliskimi bo to one tworza nas samych Pozdrawiam

      Usuń
  10. Wartościowe przemyślenia pięknie ubrane w słowa:)A zastawa - cudeńko!

    OdpowiedzUsuń
  11. piękne wspomnienia zostawi po sobie :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Piękny komplet filiżanki i dzbanuszek. Moich babć już dawno nie ma, po jednej mam właśnie taki cudowny zestaw filiżanek. Obchodzę się z nimi jak z jajkiem.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Takie drobiazgi zbiegiem czasu staja się bardzo cenne dla nas Pozdrawiam

      Usuń
  13. Mi została jeszcze jedna babcia, ale niestety wykryto u niej raka, który nie jest operacyjny i po tym bardzo się zmieniła, niestety na gorsze. Chociaż wiem, że choroba tak na nią wpłynęła, to z drugiej strony nie potrafię zrozumieć jej zachowania :/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak czasem bywa Sami nie wiemy jak się zachowamy w danej sytuacji nie bedac w niej Mam nadzieje ze Twoja babcia nabierze sily aby stać się cieplejsza dla bliskich Pozdrawiam cie kochana i zycze zdrowia dla całej rodziny

      Usuń
  14. Pięknie piszesz o swojej babci. Od starszych ludzi można się wiele nauczyć. Również optymizmu i pogody ducha. Ja też bardzo dobrze wspominam swoje babcie i żałuję,że ich już nie ma z nami. Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje za mile słowa i za to ze się ze mna zgadzasz Bardzo cieplo pozdrawiam i zycze powodzenia

      Usuń
  15. Widać, że babcia jest bliska Twojemu sercu :) Moje babcie już dawno nie żyją , ale bardzo często o nich myślę :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz racje Dla mnie babcia jest cudownym człowiekiem Nie miała lekkiego zycia a nigdy się nie skarzy co dla mnie jest czyms niesamowitym Pozdrawiam cieplo

      Usuń
  16. Moja ukochana babcia nieżyje, niestety, już od bardzo dawna, ale zawsze gdy o niej myślę robi mi się ciepło na sercu ;) pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. I wlasnie cieple wspomnienia często daja nam sile Pozdrawiam

      Usuń
  17. Wspanialy,wzruszający i bardzo, bardzo madry post.Popieram,powinniśmy spędzać więcej czasu ze starszymi,pieknie o tym mówił Papiez Franciszek w Polsce ☺

    OdpowiedzUsuń
  18. Piękny tekst :) Ja miałam to szczęście, że zdążyłam poznać swoje dwie prababcie, które odeszły gdy byłam już nastolatką. Dokładnie więc pamiętam historie jakie opowiadały, o czasach w których żyły, o wojnie, przyjeździe do Polski, pamiętam jakie to było dla mnie wtedy abstrakcyjne. Teraz te opowieści kontynuuje moja babcia, a ja z chęcią słucham ich po raz kolejny, choć znam je już na pamięć. Chyba moja dusza historyka nigdy się nimi nie znudzi i mam nadzieję, że zapamiętam z nich jak najwięcej, żeby przekazać je dalej mojej córce :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. uśmiecham się czytając Twój komentarz Cudownie tak sluchac az do znudzenia wiedzac ze kiedyś zostaną nam tylko wspomninia Patrycja sciskam goraco

      Usuń
  19. Nominowałam Cię do Liebster Blog Award - więcej na moim blogu:)

    OdpowiedzUsuń
  20. Moich babci już nie ma...łza nieraz mi się zakręci jak o nich myślę - były dla mnie dobre

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wspomnienia sprawiają nam radość albo smutek Zycze Tobie abys miała jak najwięcej tych radosnych Pozdrawiam

      Usuń
  21. U nas mroziło, teraz jest blizej zera, wszyscy wkoło chorzy..niesprzyjająca jakas ta pogoda

    OdpowiedzUsuń
  22. Kiedyś mi będziemy babciami :) i oby nasze wnuki też pisały o nas tak wzruszająco :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Zgadzam się- babcia to klucz do przeszłości, ciepło, pyszne obiady i serniki... Moja babcia to także jedyna osoba, z którą w realnym życiu mogę dzielić pasję do ziół i nikt nie wie tyle na ich temat co ona :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Pięknie napisane, jakbym czytała o mojej Babci :)

    OdpowiedzUsuń
  25. Bardzo ładnie to wszystko napisałaś :) Szczerze mówiąc, to ja wole patrzeć na kobiety ze zmarszczkami ale szczerym i prawdziwym uśmiechem niż te "bez ani jednej zmarszczki" i uśmiechem wymuszonym. Niestety, ale te nasze czasy staja się coraz bardziej plastikowe...Czasami to bym chciała żyć w czasach naszych babć, choć zdaje sobie sprawę z tego, jak trudne to były czasy...Ja już nie mam ani babć ani dziadków, nie mogę o nic więcej zapytać...Pozdrawiam :) Piękne zdjęcie :)

    OdpowiedzUsuń
  26. No tak! Zgadzam się z Tobą, starsze osoby potrafią być przewodnikiem po życiu dla nas młodych, przede wszystkim dlatego, że przeżyły ciężkie czasy. Mają doświadczenie, którym mogą się z nami dzielić i chętnie to robią. Szkoda tylko, że niewiele osób to wykorzystuje.

    OdpowiedzUsuń
  27. Cudny wpis i taki ciepły. Ja bardzo żałuję, że moja Babcia już niestety odeszła. Korzystaj pełnymi garściami z takiej skarbnicy. całusy dla Babci :)

    OdpowiedzUsuń
  28. I jak się tu nie zgodzić z Tobą :) Dobrze mówisz Agnes :)
    Bardzo podobają mi się Twoje przemyślenia, jakie tutaj piszesz.

    PS. Bardzo podoba mi się serwis kawowy, który znajduje się na tym zdjęciu :)

    Pozdrawiam Ciebie serdecznie,
    Patryk

    OdpowiedzUsuń
  29. Ja już niestety nie mam dziadków - mój ukochany też nie :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przykre to ze tak szybko odchodzą nasi bliscy Ojej naprawdę smutno Wspomnienia daja sile Pozdrawiam

      Usuń
    2. Bardzo mi przykro z tego powodu Takie jest to nasz zycie Dlatego tez warto dbac o wspomnienia i gromadzic ich jak najwięcej Pozdrawiam!

      Usuń
  30. Oj każdy narzeka na zimę , na te mrozy a ja bym wszystko dała żeby choć trochę mieć śniegu nawet przez tydzień , bo aktualnie to przez jeden dzień utrzymał się w górach wiec wtedy mogłam się nim nacieszyć.
    To skarb jest mieć babcie albo dziadka , ja niestety nie mam ich obojga bo umarli jak byłam na początku szkoły podstawowej.

    OdpowiedzUsuń
  31. Pięknie to napisałaś:) Uwielbiam tu zaglądać i czytać. Pozdrawiam Cię cieplutko:)

    OdpowiedzUsuń
  32. Pięknie napisane! Niestety jak jesteśmy młodzi to,,jakoś nam nie po drodze,, z dziadkami, nie słuchamy, nie pytamy, nie rozmawiamy. Czas nieubłaganie pędzi i kiedy chcielibyśmy o coś zapytać bywa za późno.Ja znałam tylko jedną babcię,niestety już jej nie ma, nie ma też taty, wujka,ukochanego psa... W życiu,, piękne są tylko chwile,, dlatego musimy nauczyć się je dostrzegać, cieszyć chwilami z bliskimi i doceniać póki ich mamy...

    OdpowiedzUsuń
  33. Napisałam komentarz parę dni temu, ale chyba się nie dodał, bo go nie widzę:(

    Wszystko ładnie opisałaś. Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  34. Ja bardzo ciepło wspominam moich dziadków! Tak dużo im zawdzieczam!
    Szanujmy te osoby, gdyż odgrywają w naszym życiu bardzo ważną rolę :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty