Wiara, nadzieja i miłość

Czym jest nadzieja bez wiary? A wiara bez miłości? Czy te proste trzy słowa są jeszcze wartościowe? Jakimi zasadami ludzie kierują się w życiu? Czy wierzą, mają nadzieję i znają prawdziwą miłość? Osobiście, często przeraża mnie obraz naszej ludzkości. Odnoszę wrażenie, że przestaliśmy karmić duszę, pozwalając rozpasać się zewnętrznemu bogactwu, zapominając o tym kim naprawdę jesteśmy.

Wiara... Każdy powinien w coś wierzyć, dla wewnętrznego spokoju. Ale czy wiara to religia? Jeśli tak, to dlaczego nie łączy ludzi, którzy kłócą się o poglądy z nią związane?Udowadniają swoje twierdzenia, często mało umiejętnie, stając się próżnie złośliwi. Zabijają dla poglądów. Odłamy religii i tysiące nowych nazw. No i po co? Może z religią i wiarą jest jak z rosołem, który stanowi bazę do każdej kolejnej zupy? Jedna baza a smaków tysiące. Gdzie ta wiara? Czy ona musi mieć nazwę? Musimy udowadniać swoje racje? I czy to ważne jaką plakietkę z nazwą Religi nosimy na piersi? Może warto wierzyć, w taki sposób jak czujemy. Prosto z serca, bez filozoficznych doktoratów. Wierzyć w to co daje nam ukojenie, nie jest agresywne, pozwala być dobrym człowiekiem, i uczy nas dawać dobro. Przecież Bóg jest miłością i przede wszystkim on daje nam nadzieję. A nadzieja daje nam siłę. Właśnie! Nadzieja! Jakie ma teraz oblicze? Czy nie stała się zwyczajną chęcią i pragnieniem? Kiedyś ludzie żyli nadzieją na spokojne, zdrowe życie, miłość i szacunek. A jak jest teraz? Czy ktoś wiąże jeszcze nadzieję z emocjami i duchowym spokojem? Czy to jeszcze ważne? Teraz ludzie mają nadzieję, na wygraną w Lotto! Pragną być wiecznie młodzi i atrakcyjni seksualnie. Mają tak zwane parcie na szkło i nadzieję bycie celebrytą! Spokojne życie stało się mało atrakcyjne. Zewnętrzność zagłusza wewnętrzność. To okropne. Patrzę na młode pokolenie, które wchłania nowoczesny świat, a wartościami stają się polubienia na portalach społecznościowych i materialne zachcianki. Czy nadzieja stała się próżnym pragnieniem, dostępnym tylko dla tych, którzy mają coś więcej niż przeciętny Kowalski? A nasze niepowodzenia i rozczarowania powodują negatywne emocje i brak wiary we wszystko? Czy tysiące rozwodów i coraz większa ilość singli, skłania nas ku temu aby tracić nadzieję w prawdziwą miłość? A może miłość to tylko pożądanie i sex? Hmm..  

Można kupić sex, ale czy można kupić miłość? 

Można kupić uśmiech ale czy radość? 

Chyba wszystko można nabyć drogą kupna, za wyjątkiem prawdziwych emocji. Nie takich na sztucznie aranżowanych sesjach zdjęciowych, nie w programach telewizyjnych, czy reklamach z cudownymi świętami. Tylko takich prostych w swojej naturalności. Wierzę w to, że staramy się być dobrymi ludźmi. Bez pychy, zawiści i nadymania się. I mam nadzieję, że większość otaczających nas ludzi, jest przychylna wobec nas, kierują się miłością, która ich skłania wyłącznie do pozytywnych uczynków, wobec nas i innych. Może życie nie potrzebuje, aż tylu dodatkowych akcesoriów i urozmaiceń? Może jest piękne w swojej prostocie? 

Życzę Wam spokojnego wieczoru.